niedziela, 29 września 2013

Beton komórkowy dla ściany zewnętrznej

Pragniemy własnej przestrzeni, własnego wymarzonego domu jednorodzinnego. Tymczasem każdy centymetr przestrzeni ma swoją, coraz wyższą wartość. Dlatego ściana jednowarstwowa spełnia wszystkie kryteria, jakich oczekujemy od ścian zewnętrznych. Warunkiem jest użycie do jej wzniesienia odpowiedniego materiału budowlanego.

Jaki materiał na ścianę zewnętrzną jednowarstwową? Popularnym, zdrowym i skutecznym materiałem do wznoszenia ścian jednowarstwowych jest beton komórkowy. Tutaj uwaga - beton komórkowy to nie jest klasyczny beton!

Beton komórkowy, znany na rynku w postaci bloczków Ytong jest bardzo popularnym materiałem budowlanym. Beton komórkowy to rodzaj lekkiego betonu produkowanego w procesie wprowadzenia gazu. Gazem używanym w produkcji jest na ogół powietrze, pompowane pod odpowiednim ciśnieniem do plastycznej mieszanki cementowej. W mieszance powstają wówczas jednorodne pory, zwane komórkami.

Do produkcji betonu komórkowego wykorzystywane są dwie metody wprowadzania powietrza: przez reakcję chemiczną – najczęściej proszek aluminiowy wprowadzony do cementu (gazobeton) lub przez dodanie do mieszanki czynnika pianotwórczego, który wprowadza pęcherzyki podczas mieszania przy dużej prędkości (pianobeton).

Beton komórkowy ma już swoją historię w branży budowlanej. Początek rozwoju produkcji betonu komórkowego na potrzeby branży budowlanej to okres końca XIX wieku. Już wtedy celem  produkowania betonu komórkowego było wytwarzanie dużych ilości sztucznego kamienia budowlanego. Beton komórkowy spełniał kryteria materiału budowlanego posiadającego dobrą jakość i wykonanego z naturalnych surowców, takich jak piasek kwarcowy i spoiwo wapienne.

Po Pierwszej Wojnie Światowej szwedzcy naukowcy zaangażowali swój potencjał w poszukiwanie nowego materiału budowlanego. W Szwecji po Pierwszej Wojnie Światowej pojawiły się kryzysowe niedobory energii. Szwecja nie dysponowała własnymi zasobami energii, więc rząd zaostrzył wymogi dotyczące właściwości termicznych materiałów budowlanych. Poszukiwane były produkty o wysokiej izolacji termicznej oraz niewielkim koszcie energii potrzebnej do produkcji. Oczekiwano też, że nowy materiał budowlany nie będzie się rozkładał oraz będzie niepalny i łatwy w obróbce. Tak narodził się beton komórkowy Ytong.

Popularność tego materiału budowlanego spowodowała, że technologia wytwarzania bloczków z betonu komórkowego Ytong opatentowana została w 1924 przez jego twórcę, czyli szwedzkiego naukowca Axela Erikssona. Beton komórkowy Ytong był pierwszym na świecie opatentowanym materiałem budowlanym. Jak się okazało, rynek oczekiwał takich rozwiązań - specjalistycznego materiału budowlanego dedykowanego budownictwu jednorodzinnemu. Dlatego na skalę przemysłową bloczki Ytong zaczęto produkować już w 1929. Proces produkcji nieprzerwanie trwa do naszych czasów.

Beton komórkowy YTONG łączy w sobie dwie cechy, bardzo ważne dla współczesnego budownictwa mieszkaniowego. Jest to wytrzymałość i izolacyjność termiczna.

środa, 18 września 2013

Warszawa nadal w budowie

Przestrzeń miejska wzbudza zainteresowanie coraz większe. Miasta zagęszczają się i rozrastają. Bo współczesne miasto to zarazem wygoda oraz funkcjonalność, jak również zagrożenie dla zdrowia fizycznego i psychicznego człowieka. Pochylamy się nad miastem coraz uważniej.

Zawód: Architekt przypomina, że WARSZAWA po raz piąty W BUDOWIE. Bo Warszawa to miasto, w którym jest jeszcze wiele do zaprojektowania.

Dla władz to niekończąca się historia problemów z planowaniem przestrzeni miejskiej, a dla mieszkańców – trudny obiekt codziennego użytku. Warszawa ma za sobą dramatyczną przeszłość, pełną architektonicznych zerwań i zapaści. W jej budowaniu często zawodziła logika, a nowe rozwiązania okazywały się nietrafione lub niefunkcjonalne. Porwana, miejscami nielogiczna tkanka miejska rodzi liczne wyzwania – musimy się nauczyć, jak się w niej odnaleźć i poczuć dobrze.

Budynek Metropolitan Warszawa
Metropolitan Warszawa

Bohaterami tegorocznej edycji zatytułowanej „Zawód: Architekt” są architekci, a tematem ich role społeczne oraz wpływ na wygląd i funkcjonalność współczesnego miasta. Architekci od początku byli współtwórcami oraz ważnymi odbiorcami WARSZAWY W BUDOWIE, ale tym razem to właśnie ich praca zostanie poddana dyskusji.

Organizatorzy festiwalu chcą się również przyjrzeć etycznym dylematom nieodłącznie związanym z uprawianiem zawodu architekta na wolnym rynku.

Współorganizatorem festiwalu jest Muzeum Historyczne m.st. Warszawy, którego działalność od założenia w 1936 roku budziła żywe zainteresowanie – i podobnie jak festiwal – była skierowana przede wszystkim do mieszkańców.

Budynki Muzeum, znajdujące się przy Rynku Starego Miasta, uległy prawie całkowitemu zniszczeniu wskutek bombardowań lotniczych i ostrzału artyleryjskiego w 1944 roku. Ze zniszczeń wojennych ocalało jedynie 105 eksponatów. Po ponad półwieczu muzeum jest ponownie „niezamieszkane” - wszystkie zbiory sukcesywnie opuszczają siedzibę główną aby za trzy lata powrócić do zmodernizowanych wnętrz z nową ekspozycją stałą.

WARSZAWA W BUDOWIE chce być festiwalem praktycznym i wspólnie z uczestnikami tworzyć instrukcję obsługi stolicy. Program został zaprojektowany w taki sposób, by nie tylko udostępniać wiedzę, ale też wskazywać sposoby jej wykorzystania oraz podnosić jakość miejskiego życia. Ma zachęcać do aktywnego uczestnictwa w życiu Warszawy oraz do zabierania głosu w ważnych dla jego przestrzeni sprawach. Dzięki czemu w nowym świetle będzie można zobaczyć problemy własnej ulicy czy wspólnoty mieszkaniowej.